رهگذر

روزی رسان

مهربانا، بارالها، در روزی به بدگمانی آزمودی مان و در طول عمر به آرزوهای دراز؛ چندان که روزی از روزی خواران تو خواستیم و طمع به عمر دراز سالمندان بستیم. الهی، دل هایمان را از یقینی راستین پر کن تا از سختی طلب برهیم و اطمینانی خالص بر دلمان فرو فرست تا از تلاش سخت بیاساییم.

الهی، گفتار تو راست ترین گفتار و سوگند تو استوارترین سوگند است که فرمودی: «روزی شما و آنچه وعده داده شده در آسمان است، پس قسم به پروردگار آسمان و زمین که این حق است».

دعای سی ام از صحیفه سجادیه (در یاری خواستن برای گزاردن وام)

پیامد ناگوارِ دین

بارالها، وامی بر گردنم میفکن که روسیاه و دل پریشانم کند، فکرم را بیاشوبد و مدّتی بسیار در کار خود گیرد. ای مهربان، به تو پناه می آورم از نگرانیِ دین و خیال آن و از دل مشغولیِ وام و ناآرامی آن. پس از شر آن در پناهم گیر.

ای مهربان، از خواریِ وام در دنیا و پیامدهای ناگوار آن پس از مرگ به تو پناه می آورم. پس مرا، از شر آن به فراوانی مال و کفایت امر برهان.

پرهیز از زیاده روی

بارالها، از اسراف و زیاده خواهی بازم دار و بر بخشایش و میانه روی بنیانم نِه. مرا بیاموز که به نیکی اندازه نگه دارم و به لطفت از زیاده روی و اسراف باز ایستم.

لطیفا، روزی ام را در راه حلال قرار ده و به مصرف آن در راه خیر یاری ام کن. الهی، آن ثروتی که از تکبّر لبریزم کند و به ستمگری ام کشاند و به طغیانم وا دارد، از من دور ساز.

مهربانا، مهر همنشینی با تهیدستان را در دلم انداز و در همنشینی با آنان از صبر نیکو سرشارم کن.

گنج باقی

الهی، آنچه از متاع فانی این دنیا از من دریغ کرده ای، در گنجینه های باقی آخرت برایم بیندوز و از آنچه از مال بی ارزش دنیا که نصیبم کرده ای، نردبانی قرار ده برای رسیدن به وادی رحمتت و پیوستن به قرب مهرت ودست یافتن به بهشتت که تو لطیف و بزرگ و دارای بخششی.

دعای سی و یکم از صحیفه سجادیه (در طلب توبه)

اقرار به گناه

خدای من، ای بلندتر از هر وصف، ای منتهای هر امید، ای پاداش دهنده ی نکویی نکوکاران، ای خشم تو مایه هراس عابدان و ای بیم و اندوه پرهیزگاران، اینک این بنده توست که دستخوشِ گناه شده و لغزش کاری زمام او را بر گرفته و شیطان بر او چیره شده است. در آنچه فرمانش دادی کوتاهی کرده و از سر غرور به آنچه نهی اش کردی دست آلوده است. گویی از قدرتت برخود بی خبر است یا لطف و احسان تو را نشناخته است؛ و اکنون که چشم دلش گشوده شد و ابرهای تیره مجال بینایی اش داد و آنچه بر خود ستم کرده بود، برشمرد و در آنچه عصیان خدا کرده بود اندیشه کرد و گناهش را گران دید، رو به سوی تو آورد و سرشار از امید و لبریز از شرم شد. با امید بسیار به سوی تو رو کرد و از روی یقین به سوی تو آمد. خالصانه و از سر بیم آهنگ تو کرد. طمع از هرچه غیر توست برید و هراس هرچه جز توست از دل بیرون کرد. در برابرت به زاری ایستاد، چشم فروتنی بر زمین دوخت، سر به خواری فرود آورد و از فروتنی رازی که تو به آن آگاه تری با تو گفت و از سر کوچکی، گناهان خود را که تو از آن باخبری برشمرد. از گردابی که گرفتارش شده و از زشتی آنچه مایه رسوایی اش شده به تو پناه آورد. به تو پناه آورد از گناهانی که لذّتشان بگذشت و پیامد ناگوارشان ماند.

به امید اجابت

بارالها، اینک این منم که به سوی تو آمده ام. به دعا فرمانم دادی و فرمان بردم؛ با دلی پر امید به اجابتی که وعده دادی و فرمودی: «بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را».

الهی، به بخشایشت مرا بپذیر که با اقرار به گناه به سویت آمده ام. از گرداب گناهانم نجات ده که خود را در برابر تو بر خاک ذلّت افکندم. به پرده پوشی ات مرا بپوشان که تو خود بر عقوبتم درنگ کرده ای.

مهربانا، بر طاعتت استوارم دار، در عبادت چشمی بینا و آگاهم بخش، به کرداری که تیرگی گناهم را بزداید، توفیقم ده و گاهِ مرگ مرا بر دین خود و دین پیامبرت محمّد ـ که درود خدا بر او و خاندان او باد ـ بمیران.

پیمان عبد با معبود

الهی، اینک من به سوی تو باز گشته ام؛ از همه گناهان کوچک و بزرگ، بدکاری های پنهان و آشکار و گمراهی های کهنه و نو؛ چونان توبه کاری که خیال گناهی به دل راه ندهد و در اندیشه بازگشت به خطا نباشد.

مهربانا، در آیات محکم قرآنت فرمودی که بر بندگانت توبه پذیری، از گناهان می گذری و توبه گویان را دوست می داری. پس چنان که وعده ام فرمودی توبه ام را بپذیر، چنان که ضمانت کردی از گناهانم درگذر و چنان که عهد بستی باران محبّت بر من ببار. من نیز با تو ـ ای خدای مهربان ـ پیمان می بندم که به سوی بدیها برنگردم و به آنچه ناپسند می داری رو نگردانم و از هر سرکشی دوری کنم.

خدایا، تو به آنچه کرده ام آگاه تری؛ پس آنچه از بدکاری هایم می دانی ببخشا و به نیروی خود به وادی مهرت باز گردان.

به یاری تو

الهی، من به توبه وفادار نخواهم ماند مگر آنکه تو از شکستنش بازم داری. از گناهان دوری نخواهم کرد مگر آنکه تو یاری ام کنی؛ پس به نیروی خود یاری ام ده و خود از گناهان بازم دار.

عزیزا، چه بسیار بندگانی که توبه کنند و در آینه علم تو توبه شکن باشند و روگردان به گناه؛ و من به تو پناه می آورم از اینکه این گونه باشم. الهی، این توبه مرا توبه ای قرار ده که بعد از آن به توبه دیگری نیازمند نباشم. توبه ام را توبه ای قرار ده که گناهان گذشته ام را بپالاید و آینده ام را ایمن بدارد.

بارالها، مرا بر نادانی ام ببخش، از بدکاریم درگذر، از سر لطف مرا در وادی رحمتت آور و از روی کرم مرا به پرده عافیت بپوشان.

امان خواستن از عذاب

مهربان من، از هر آنچه مخالف خواست تو و دور از محبت توست، و از آنچه در دلم می گذرد یا بر دریچه چشم می نشیند یا به زبان می آید، توبه می کنم؛ توبه ای که به آن همه اعضای بدنم از عذاب الیمی که گنهکاران از آن در هراسند، ایمن بمانند.

خدای مهربان من، بر تنهایی ام در برابرت، بر طپش قلبم از ترست و بر لرزه اندامم از هیبتت، رحم آور؛ که گناهان مرا به وادی خواری و رسوایی کشانده است. اگر زبان بربندم کسی از جانبم سخنی نگوید و چون شفیعی بخواهم سزاوار شفاعت نباشم.

بارالها، به کرمت شفاعتم کن و زشت کاری هایم را به عفوت ببخشا و مرا گرفتار عقابت مفرما. باران مهرت را بر من ببار و به پرده پوشی ات بر بدی هایم پرده کش.

خدای رحیم

لطیفا، با من آن کن که بزرگواری بر زاری بنده خاکساری کند. مهربانا، بی پناهم؛ به عزّتت پناهم ده. شفیعی برایم نیست، پس به فضلت شفاعتم کن. گناهان به هراسم افکنده، به عفوت ایمنم کن. خدای من، این طلب نه از آن روست که بر بدکاری هایم نادان باشم یا زشت کاری هایم را از یاد برده باشم؛ نه، فقط به آن سبب است که آسمان و اهل آسمان و زمین و زمینیان نجوای سرشار از پشیمانی مرا و توبه ای را که با آن به سوی تو پناه آوردم بشنوند. شاید کسی ـ به رحمت تو ـ بر بدحالی من دل سوزاند و دعا گوید و دعایش بیش از دعای من در خور اجابت باشد و من به آن دعا از خشم تو برهم و به خشنودی تو به رستگاری برسم.

ای توبه پذیر

رحیما، اگر توبه پشیمانی و ندامت است، از همه پشیمان تر منم. اگر ترک معصیت بازگشت به سوی توست، پیش از همه من به سوی تو باز می گردم و اگر طلب عفو شوینده گناه است، بیش از همه من از تو طلب عفو می کنم.

خدایا، به توبه ام فرمان دادی و پذیرفتن توبه را وعده دادی. بر دعا برانگیختی و اجابت را وعده فرمودی. پس توبه ام را بپذیر و در عطش ناامیدی از وادی رحمتت دورم مساز که تو نسبت به گناهکاران توبه پذیری و بر خطاکاران پشیمان رحیمی.

صلوات بر پیامبر

خدایا، بر محمد(ص) و خاندان گرامی اش درود فرست که به او هدایتمان کردی و بر محمد(ص) و خاندان طاهرش درود فرست که به او رستگارمان فرمودی. خدایا، بر محمد(ص) و خاندانش درود فرست؛ درودی که روز رستاخیز و نیازمندی، شفیع ما باشد که تو بر هر چیز توانایی.