سیمای صحیفه سجادیه
مقدمه:
نام امام سجاد (ع) چهارمین امام شیعیان تداعی کننده مناجات وراز و نیاز و دعااست. آن امام، مجالی برای فعالیتهای علنی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی نیافت و عمر شریف خود را در محراب عبادت و نیایش سپری ساخت. عبادت و دعایش، «سیر الی الحق »نبود که «سیر الی الخلق » را به دنبال نداشته باشد. بلکه عبادت و محراب او و رویی به خالق و سویی به سوی خلق داشت.
دعای بیست و نهم از صحیفه سجادیه (در طلب روزی)
روزی رسان
مهربانا، بارالها، در روزی به بدگمانی آزمودی مان و در طول عمر به آرزوهای دراز؛ چندان که روزی از روزی خواران تو خواستیم و طمع به عمر دراز سالمندان بستیم. الهی، دل هایمان را از یقینی راستین پر کن تا از سختی طلب برهیم و اطمینانی خالص بر دلمان فرو فرست تا از تلاش سخت بیاساییم.
الهی، گفتار تو راست ترین گفتار و سوگند تو استوارترین سوگند است که فرمودی: «روزی شما و آنچه وعده داده شده در آسمان است، پس قسم به پروردگار آسمان و زمین که این حق است».
دعای سی ام از صحیفه سجادیه (در یاری خواستن برای گزاردن وام)